انبار یا انباری نام مکانیست که هریک از ما با شنیدن نام آن به یاد مکان خاصی می افتیم . برای فردی این مکان می توان زیر زمین خانه شان باشد ، برای نفر بعدی فضایی کوچک و در دار در پارکینگ منزلشان ، برای خواننده دیگری یکی از اتاق های خانه و برای خود من اتاقکی ایرانیتی ته حیاط . ویژگی مشترکی که همه انباری های خانگی دارند این است که در آن ها می توان انواع و اقسام وسایلی که روزگاری مورد استفاده ما قرار می گرفته اند و به نحوی از دور خارج شده اند را دید . اگر به این مجموعه کارتن و جعبه های خالی ، محصولاتی که به دلیل جای گیر بودن ، آلودگی صوتی و بصری زیاد برای نگهداری در خانه و یا عدم استفاده روزانه و مستمر از آن ها به انباری تبعید شده اند ، برخی مواد خوراکی و محصولاتی که موقتاً نزد ما هستند را اضافه کنیم می توانیم بگوییم کاربردشان به همینجا ختم می شود .
اما اجاره انبار در اموری به جز کاربری های خانگی مساله ای پیچیده و فراتر از این ها می باشد . در این امر – به عنوان مثال اجاره انبار در تهران – اگر کانتینر ها را کنار بگذاریم ، بیشتر کسبه ، تولید کنندگان ، واردکنندگان و همه مجموعه های صنعتی برای کنترل جریان تولید – از مواد خام تا محصول نهایی – نیازمند مکانی هستند تا از یک سو محصولاتشان را از شر عوامل نا مساعد طبیعی حفظ کند و از سویی دیگر اجازه دست درازی سارقین و سو استفاده کنندگان را به آن ها ندهد . این انبارها همچنین باید دارای ساختاری مناسب و استاندارد برای طبقه بندی کالا ها باشند تا انباردار بتواند علاوه بر آمارگیری صحیح ، عمل تحویل یا ارسال آن ها را نیز با سرعت بیشتری انجام دهد .
